Quick-Step’te bu sene yarış kazanamayan neredeyse bir Stybar kaldı (Bu satırlar yazılırken Enric Mas, Bask Turu’nda etap galibiyetini kutluyordu). Üzerine yıllardır Paris-Roubaix’yi kazanmak için çabaladığını ve iki kez direkten döndüğünü ekleyin. Sıra her açıdan ona gelmiş görünüyor anlayacağınız. Takımın öncelikli planı Gilbert olacak muhtemelen; fakat günün sonunda ibrenin Stybar’a döneceğini düşünüyorum.
Flanders klasikleri için konuşuyorum (PR’yi içine katarak); aktif bisikletçiler arasında en iyisi Van Avermaet. Geçen yıl Paris-Roubaix’yi kazanıp kariyerindeki en büyük eksiği -bir monument galibiyeti- giderdi ve şimdi sırada Ronde var. Tek sorun, geçen seneki dominant performansının bir miktar uzağında oluşu. En iyi derecesi, E3’teki üçüncülük. Yine de, geçtiğimiz iki senede olduğu gibi ilk sıraya GvA’yı yazıyorum. Defalarca söyledim, tekrarlayacağım. Sagan’ın nasıl yenileceğini en iyi o biliyor. Okumaya devam et
Vakit geldi. Omloop Het Nieuwsblad ve Kuurne-Brussels-Kuurne ile fiilen startını verdiğimiz Bahar Klasikleri dönemi, resmen başlıyor. İlk durağımız Milan-San Remo. Nam-ı diğer La Primavera. Sezonun ilk monument’ı ve en uzun (294 kilometre) yarışı…
Milan-San Remo’yu kazanmak için iki yol var. Ya alışıla geldiği üzere toplu sprintte en güçlü bacaklara sahip olmak. Ya da son 30 kilometrede çıkılan Cipressa ve Poggio ikilisinden birinde atak yapıp yarışı sprinterlerden çalmak. Tıpkı geçen sene olduğu gibi. Okumaya devam et
Vakit geldi. 53. Türkiye Bisiklet Turu; 10 Ekim’de Alanya’dan start alıyor. Sadece 4 WorldTour takımı ve 104 bisikletçi ile… Podcast’in 16. nüshasında, ülkenin politik gündemi içinde nefes almaya çalışan TUR 2017’yi konuşuyoruz… Keyifli dinlemeler.
Yılın son büyük turu sona erdi. Chris Froome, Tour-Vuelta dublesi yaparak bisiklet tarihindeki yerini aldı. Yarışta Froome’dan rol çalmayı başaran tek bir isim vardı: Alberto Contador. El Pistolero, kariyerine Angliru’daki etap galibiyetiyle nokta koydu. Son dönemin en keyifli yarışlarından biri olan Vuelta 2017’yi, podcast’in 13. nüshasında masaya yatırdık. Yayının sonunda kısa kısa Ahmet’in Örken ve Türkiye Turu’ndan da bahsetmeyi ihmal etmedik… Keyifli dinlemeler.
12. podcast’te, yaklaşan La Vuelta’yı konuştuk. Az sprint, bol tırmanış ve 20’nin üzerinde genel klasman iddialısı… Chris Froome, Tour-Vuelta dublesine göz kırparken Alberto Contador kariyerinin son yarışında iz bırakmak istiyor. Söz bir noktada Bolt ve Farah’a dahi geldi… Keyifli dinlemeler.
Jules Verne‘in Denizler Altında Yirmi Bin Fersah, Dünyanın Merkezine Yolculuk ve Seksen Günde Devr-i Âlem kitaplarından en az birini, herkes çocukluğunda okumuştur. Jules Verne’in zihinlerimizde başlattığı bu hayâl yolculuğuna devam edenlerimiz de illaki vardır. Kimisi okumaya ve hayâl kurmaya devam ederek, kimisi ise yola koyularak. The Transcontinental Race de yola koyulmaya karar verenler için biçilmiş bir kaftan.
The Transcontinental Race, her yıl düzenlenen, dışarıdan destek alamadığınız, ultra mesafe bir bisiklet yarışı. Bu yarış tamamen sizin zaman ve bitmek bilmeyen yolla olan mücadeleniz. Günün sonunda kronometreyi durduran kimse yok. İster otelde 4-5 saat rahat bir uyku çekin, isterseniz çadırda ya da bivak torbasında 2-3 saat kestirin. Bu tamamen size kalmış. Bu seneki yarış 28 Temmuz’da başlıyor!
Yarış ilk zamanlarında, Londra’dan başlayıp İstanbul’da sonlanırdı. Ben de ilk haberdar olduğumda başlangıç ve finiş böyleydi. Ancak bu yılki edisyon, son üç yılda olduğu gibi Geraardsbergen – Belçika’dan başlarken, Meteora – Yunanistan’da sonuçlanacak (ilk kez ülkemizde sonlanmayacak). Bu iki ülke arasında seyahat ederken uğranması gereken 4 check point söz konusu. CP1: Schloss Lichtenstein – Almanya, CP2: Monte Grappa – İtalya, CP3: Tatra Mountains – Slovakya ve CP4: Transfăgărășan – Romanya. Yarışçılar, uğramaları gereken noktaları istedikleri yollardan, istedikleri şekilde gidebilecekler. Herkes kendi rotasını çizecek ve en kısa zamanda Meteora’ya ulaşmaya çalışacak.
Yarışın organizatörü Mike Hall da bir uzun mesafe yarışçısıydı. Yarışçısıydı diyorum çünkü, Mike Hall 31 Mart’ta Indian Pacific Wheel Race’te yarışırken, bir aracın bisikletine çarpması sonucu, 35 yaşında Avustralya’da yaşamını yitirdi.
The Transcontinental Race 2017’ye, yani 5. edisyonuna 8000 civarı bir başvuru söz konusu oldu ve bunların sadece 277’si kabûl gördü. Ülkemizden Hüseyin Gökdai (#27) ve Berk Okyay (#171) yarışa bireysel olarak, İsmail Arkan (#250a) ve Yusuf Akkuş (#250b) ise takım olarak bu seneki yarışa katılacaklar. #171 numarası, sene başında bir yarışmayla yapılıyor ve sponsor bu yarışmacının her şeyini karşılayarak video çekimlerini gerçekleştiriyor. Bu numarayı kazanan isim geçen sene de yarışı tecrübe eden Berk Okyay olmuştu. Ben bu yarışı, Recep Yeşil ve Erik Nohlin‘in yarıştığı Specialized AWOL Transcontinental bisikletleri için çekilen belgeselden öğrenmiştim. Sizden umarım bu yazı vasıtasıyla öğrenir ve bu tutkunun bir parçası olursunuz. Bisikletçileri numaraları vasıtasıyla bu bağlantıya tıklayarak güncel olarak takip edebilirsiniz.
Tüm yarışmacılara ve özellikle bizim arkadaşlara başarılar!
*Bahsettiğim belgesel videolarını aşağıdaki YouTube bağlantılarından izleyebilirsiniz.
Giro akabinde ara vermek zorunda kaldığımız yayınlara Tour de France değerlendirmesiyle devam ediyoruz. Chris Froome’un 4. şampiyonluğu, Uran-Bardet-Landa arasındaki podyum mücadelesi, mayolar, abandoneler… 3 haftalık keyifsiz Fransa yolculuğunu 11. podcast’imizde konuştuk. Keyifli dinlemeler.
Onur ve Murat, ilk podcast yayınlarında Ronde van Vlaanderen’i konuşuyor. Greg van Avermaet mı, Peter Sagan mı?.. Keyifli dinlemeler.
Öncelikle TUE’nin ne olduğuyla başlamak gerekiyor… TUE, “therapeutic use exemption” kelimelerinin baş harflerinden müteşekkil bir spor/doping terimi. Türkçesi, “tedavi amaçlı kullanım istisnası”. Adından da anlaşılacağı üzere; yasaklı ilaçların özel izinle kullanımı, anlamına geliyor. Konunun merkezinde ise genellikle astım ilaçları yer alıyor. İçeriğinde bulunan terbutalin maddesi doping kapsamında sayıldığı için, astım hastası sporcuların bu ilaçları kullanımı, bazı prosedürlerin yerine getirilmesine bağlı. “Astımım var, o yüzden kullandım,” demek, anti-doping kurulları nezdinde hiçbir anlam ifade etmiyor yani.
Gelelim Sky mevzuuna… Tartışmaların fitilini ateşleyen olay, Fancy Bears adlı Rus hacker grubunun, 25 kadar sporcunun WADA’daki kayıtlarını sızdırmasıydı. Bu isimler arasında Bradley Wiggins de yer alıyordu ve raporlar, Wiggo’nun düzenli olarak TUE kapsamında yasaklı ilaçlara başvurduğunu gösteriyordu. (Britanyalı bisikletçinin astım hastası olduğunu belirtelim.)
Dave Brailsford
Daha sonra sahneye gazeteci Matt Lawton çıktı. Lawton, Daily Mail’de yayınlanan haberinde, 2011 Dauphine son etabından önce Wiggins’e gizemli bir paket ulaştırıldığından bahsediyordu. Paketi İngiltere’den Fransa’ya getiren isim eski British Cycling çalışanı Simon Cope (kendisi şu an Team Wiggins’te sportif direktör); teslim alan ise dönemin takım doktoru Richard Freeman idi… Sky cephesinde yaşanan uzun süreli sessizliği takım patronu Dave Brailsford bozdu ve pakette, Fluimucil adlı balgam atıcının olduğunu söyledi. Sorun şu ki, Fluimucil’e erişim oldukça kolaydı. Yarışın son etabından önce, İngiltere’den Fransa’ya getirme zahmetine değecek bir ilaç değildi.
Bütün off-season bu tartışmalarla geçip mevzu soğumaya başlamışken dün yeni gelişmeler yaşandı. Bu satırların yazılmasına neden olan gelişmeler…
Bradley Wiggins
UKAD (Birleşik Krallık Anti-Doping Ajansı) başkanı Nicole Sapstead, yürüttükleri soruşturma sonucunda, gizemli paketin içeriğine dair hiçbir bilgiye ulaşamadıklarını açıkladı. Brailsford’un iddialarını destekleyecek veya çürütecek herhangi bir kanıt bulunmuyordu. Sebebi ise ilginç. Mevzubahis tıbbi raporları dijital ortamda saklayan Dr. Richard Freeman’ın bilgisayarı, 2014 yılında Yunanistan’a yaptığı seyahatte çalınmıştı ve başka hiçbir kayıt yoktu.
Soruşturma kapsamında, Sky ve British Cycling stoklarında haddinden fazla kortizon ilacı bulundurulduğu da saptanmış. Sapstead durumu şöyle açıklıyor: “Ya bir kişi çok sayıda kortizon kullanıyor, ya da yaygın bir kortizon kullanımı var.
Durum şimdilik bundan ibaret. Su git gide bulanırken, Ölüm Yıldızı’nın etrafındaki çember de daralıyor.
PS: Katkıları için Anıl Can Sedef’e teşekkürler.
Kaynakça:
