GENEL KLASMAN
Son şampiyondan başlayalım. Dumoulin, favoriler arasında en az yarış gününe (12) sahip isim. Yarıştığında da pek iç açıcı performanslar gösteremedi. Sezon boyu en iyi derecesi Liege-Bastogne-Liege’deki 15.’liği… Zamana karşı avantajını elemine edebilecek Froome gibi bir rakibi varken, geçen yılın aksine dağlarda fark yaratması gerekecek. Etna etabı, ne alemde olduğunu görmede önemli. İlk iki haftayı fazla kayıp vermeden atlatabilirse sonlara doğru form tutmayı başarabilir.
100. Giro d’Italia sona erdi. Tom Dumoulin, yarış öncesi beklentileri aşarak pembe mayonun sahibi oldu. Son etaplardan başlayarak, üç haftalık İtalya macerasını enine boyuna masaya yatırdık… Keyifli dinlemeler.
Sona yaklaştıkça sorular artıyor: Dumoulin pembe mayosunu koruyabilecek mi, yoksa Quintana dağlarda şahlanıp bir kez daha mı zirveye çıkacak? Pinot, Nibali ve Zakarin arasındaki podyum yarışı nasıl şekillenecek?.. Keyifli dinlemeler.
100. Giro’da ilk haftayı geride bıraktık. Zorlu Blockhaus etabı öncesinde bugüne kadar neler olduğunu, bundan sonra neler olabileceğini konuştuk. Keyifli dinlemeler.
100. Giro d’Italia yarın başlıyor. Podcast’in 7. nüshasında yarış parkurunu, favorileri ve mayo iddialılarını konuştuk. Pembelere bürünen kim olacak? Son şampiyon Nibali mi, Kolombiya harikası Quintana mı? Keyifli dinlemeler.
Mark Cavendish
Bu sene Tour de France’ın 103. edisyonu düzenleniyor. Çoğu büyük turda olduğu gibi, TdF 2016’nın da ilk bölümü genel olarak sprint etaplarıyla geçildi. Hepsini toptan bir şekilde özetleyebileceğimizi düşünüyorum. Öncelikle ilk 9 güne ülkesel boyutta Büyük Britanyalı bisikletçilerin damga vurduğunu söyleyebiliriz. Takım olarak da Dimension Data’nın. 4 sprint etabının 3’ünü usta sprinter Mark Cavendish aldı. Son yıllarda rakiplerinin gölgesinde kalan isim, pozisyon bilgisini nasıl kullanabildiği bir kez daha gösterdi. Belki Marcel Kittel’in, hatta diğer sprinterlerin maksimum hızları ve güçleri daha fazla ama Mark Cavendish sprinti ne zaman, nerede ve ne şekilde atacağını çok iyi biliyor. Bu sene olimpiyatlarda pist yarışlarında da madalya hedefleyen Cavendish’in Fransa Turu’ndaki performansı hepimiz için ekstra oldu diyebiliriz. Alman sprinter Andre Greipel bu sene çok formda olsa da, bu formunu Fransa Turu’na taşıyamadı. Bir diğer Alman Marcel Kittel de her zamanki gibi güç göstergesi yaptı ama sadece 1 etap kazanabildi. Bunda kendisinin zamanlama hataları yapması ve Cavendish’in tecrübesine yenik düşmesinin de payları büyük. Her türlü marifet sahibi yıldızımız Peter Sagan da kendine 1 galibiyet çıkarmayı başardı ve alanındaki önemli isimlere mesajı verdi. Sagan tabii ki sprint etaplarında da kafa göstermeyi ihmâl etmedi. Finiş fotoğraflarında her zaman kareye girmeyi başardı. Alexander Kristoff ve Michael Matthews‘un sprintlerde esamesinin okunmadığını söyleyebiliriz. Kristoff çok formsuz, Matthews ise takım içi çekişmelerle uğraşıyor. Matthews’ın sezon sonu takımdan ayrılacağı söylentileri de git gide artıyor. Fransız sprinter Christophe Laporte ise Cofidis adına sprintlerde yer tutmaya çalışıyor. Nacer Bouhanni’nin sakatlığında kendisine fırsat doğdu ve fena da iş çıkarmıyor. İki genç isim; Dylan Groenewegen ve Daniel Mclay de dikkatimizi çeken isimlerden. Gelecek yıllarda kendilerini sıkça sprint kürsülerinde görebileceğimizi düşünüyorum.
Chris Froome’un 8. etaptaki inişi.
Greg Van Avermaet da şeytanın bacağını kırmayı başaranlardan. Özellikle tek günlük yarışlarda, sonu hafif tırmanışla biten etaplarda hız gösterisi yapmada çok becerikli. Bu sefer de Tour de France 2016’da 5. etaptaki solo kaçışıyla galibiyeti elde etti. Önceski seferlerin aksine biraz erken davranan Van Avermaet, işini şansa bırakmadı ve aynı zamanda sarı mayonun da sahibi oldu. Tabii bir süreliğine… Britanya olimpiyat takımına alınmayan Stephen Cummings, kalitesini bir kez daha ispatladı. Son yıllardaki perfomansıyla kendisinden söz ettiren ve özellikle atak zamanlamasıyla ön plana çıkan Cummings, Col d’Aspin gibi önemli bir yokuşu da içinde bulunduran 7. etaptaki kaçışıyla, TdF 2016’dan etap galibiyet çıkarmasını bildi.
Bauke Mollema ve peloton, yağmur altındaki 9. etapta.
Aperitiflerin tadına baktıktan sonra, asıl mevzumuz olan ana yemeğe gelecek olursak… Tour de France için ön bakış yazımızı yazan Murat, Alberto Contador‘un bir sebepten dolayı yarışı bitiremeyeceği kehanetinde bulunmuştu. Bu kehanet ne yazık ki gerçek oldu. Contador birinci ve ikinci etapta ağır kazalar yaptı, yaralandı ve etaplar süre geldikçe zaman kaybetmeye başladı. Son etaptan önce, 8. etabın bitişinde sarı mayodan 3 dakika 12 saniye geriye düşmüştü. Sakatlıkları, zaman farkı yetmiyormuş gibi takım arkadaşları da liderlerini yalnız bırakmış, kafalarına göre hareket etmeye başlamışlardı. Kaçınılmaz son da 9. etapta geldi çattı. Contador etap başında kaçış deneyip, bacaklarını test etmeye çalışsa da etabın daha başlarında sürekli takım arabasının yanında gözükür oldu. Uzun konuşmalar sonucunda o dramatik kare ekranlara yansıdı. Contador bisikletten indi ve takım arabasına oturdu. Kameralara tek bir kez baktı. Onda da gülümseyip “thumb” işaretini yaptı… Contador 2016’nın kaybedeni. Diğer yandan ise herkesin bir, belki iki adım önde gördüğü Chris Froome‘un gövde gösterisi vardı. 8. etap başlarken sarı mayo Van Avermaet’taydı ama genel klasmanda favorilerden en iyi durumda olan Froome’du. Greg’in zaten etabın başındaki yokuşlarda geri düşeceğini herkes biliyordu. Hepimizin alışık olduğu gibi Team Sky yine pelotonun başına geçti ve kapkara görüntüsüyle “artık kontrol bizde” imajını tüm pelotona yansıtmaya başladı. Team Sky etabı domine etse de, Adam Yates, Froome’un 7 saniye önündeydi. Froome’un sarı giymesi için ekstra bir şeyler gerekliydi. Veyahut birkaç etap daha beklemesi icap ediyordu. 8. etaptaki son yokuş olan Col de Peyresourde’un zirvesine ulaştığımızda herkes sakinleşmişti. Herkes mayosunun önünü kapamaya, sularını içmeye başlamıştı. Tam o esnada Chris Froome en öne gelerek pedallara asıldı ve kadronun üstüne otura otura inişi tamamladı. İnişi son derece tehlikeli hâle getirdi ve yakalanmayarak zaman farkını geliştirip sarı mayoyu sırtına geçirdi. Her zaman Team Sky’ın ve Chris Froome’un en çok eleştirilmesine sebep olan mekanikliğin yerini o iniş boyunca, acayip bir “içten atak” almıştı. Froome’u sevmeyenlerin sayısında bir değişiklik oldu mu bilemiyoruz ancak, saygı duyanların sayısında bir artış olduğuna kesin gözüyle bakabiliriz. Nairo Quintana ve Movistar genel klasman yarışında hâlâ iyi durumdalar ama, 9. etapta karşısında bir çok tırmanış varken Quintana’nın atak yapmamasını pek anlayamadık. Quintana’nın büyük turların son haftalarını sevdiğini biliyoruz. Pireneler’den ziyade de, Alpler’i sevdiğini… O yüzden Nairo Quintana için sanırım biraz daha sabretmemiz gerekiyor. Thibaut Pinot yine hayâl kırıklığı evresine geçiş yaptı. Daha yarışın ilk haftasında patladı. Artık Rafal Majka ile birlikte dağların kralı mayosunun en büyük adaylarından biri. Tabii önümüzde birçok tırmanış etabı olduğu için bu mayoda da durumlar aniden değişebilir. En azından artık genel klasmanı hedeflemeyeceğini, daha doğrusu yediği zaman farkından dolayı hedefleyemeyeceğini biliyoruz. Genel klasman yarışında genç Britanyalı Adam Yates, daha çok 1 haftalık turların adamı olan Dan Martin ve Fransızların diğer umudu Romain Bardet‘nin de hiç fena yarışmadığını söyleyebiliriz. Son etapta dikkatimizi çeken bir diğer isim ise, etabı kazanan isim Tom Dumoulin. Andorra’da sonlanan etapta Arcalis tırmanışını kotarıp etabı solo kaçışıyla kazanması bizleri biraz şaşırttı ve etkiledi. Mark Cavendish, Peter Sagan ve Greg Van Avermaet, sarı mayoyu kariyerlerinde ilk defa sırtlarına geçirmiş oldular. Ayrıca turda şimdiye kadar hiç fena iş çıkarmayan “El Purito” lakaplı usta bisikletçi Joaquim Rodriguez, sene sonunda profesyonel yol bisikleti yarışçılığını bırakacağını açıkladı.
Vincenzo Nibali
Ne haftaydı ama! Son dinlenme gününe kadar zaman zaman ekran başında uyuklamamıza neden olan Giro 2016, son yılların en güzel büyük turlarından birine evrilerek bitti. Çoğu zaman benzer bir seyir izleriz; ama bu sefer bir farklıydı hakikaten. Her şey bir kenara, liderlik son hafta 2 kez el değiştirdi. Ki, tur boyunca toplam 8 ismin pembe mayo giymesiyle bu alanda bir rekora imza atıldı. Heyecan, genel klasman mücadelesiyle de sınırlı değildi. Misal, 18. etapta tüm zamanların en şok edici sonlarından birine tanıklık ettik. Evet; Etixx yönetiminde, Brambilla ve Trentin‘in başrollerini oynayıp Moreno Moser‘in dekoru tamamladığı etap. Yazarken bile heyecanlandım.
Haydi başlayalım…
Esteban Chaves – Vincenzo Nibali – Alejandro Valverde
GENEL KLASMAN
Yarış öncesinde Nibali‘nin form durumuna dair bazı soru işaretleri vardı. Ben de sırf o soru işaretlerine dayanarak Valverde’yi az farkla öne koymuştum. İlk 2 hafta, şüphelerin doğruluğu kanıtlandı aslında. Ufak tefek zaman kayıpları, tırmanış zamana karşısında yaşadığı mekanik sorunla birleşince son haftaya pembe mayodan 5 dakika uzakta girdi. Hatta bir ara yarışı bırakabileceği dahi söylendi. Fakat o ne yaptı? Önce Risoul’da biten kraliçe etabı kazanıp kendini podyuma attı, ardından son dağlık etapta yaptığı atakla pembe mayoya uzandı. Velhasılı, ne yaptı etti, kazanmaya bildi. Bir şampiyonun kalbini asl… Tamam, sustum.
Nibali’nin galibiyetinde, adını baş köşeye yazmamız gereken bir isim var: Scarponi! İtalyan bisikletçi, son hafta, eşine az rastlanır bir süper domestiklik performansı gösterdi. Son dağlık etapta Chaves’in şampiyonluk umutlarını yıkan öldürücü tempoda da onun imzası vardı. Torino’da finiş çizgisini geçerken, Nibali’nin defalarca Scarponi işaret etmesi boşuna değildi anlayacağınız. Atlamayalım, bu yılın Cima Coppi galibi de o oldu.
19. etaba başlarken, Kruijswijk 3 dakika farkla liderdi ve muhtemelen pelotondaki çoğu rakibi dahil kimse yarışı kaybetmesini beklemiyordu. Tek bir şerh düşülüyordu yalnızca; başına herhangi bir kaza bela gelmemesi. Geldi… Colle dell’Angello inişinde virajı alamayarak yol kenarındaki kar duvarına çarptı ve her şey bitti. Hoş, çok daha kötüsü olabilirdi. Yaptığı kaza, kaburgasında kırığa neden olmuştu zira. Her şeye rağmen tura devam etme kararı alan Kruijswijk, büyük turlardaki en iyi GK derecesini -4.’lük- elde ederek 3 haftaya nokta koydu.
Bob Jungels
Kruijswijk’ın geriye düşmesiyle beraber 20. etap arifesinde Chaves kendini pembe mayoda buldu. Sizi bilmem; ama ben son günde Nibali’nin muhtemel ataklarına cevap verebileceğini, hiç değilse liderliği koruyacak mesafede kalacağını umuyordum. Beklentim gerçeğe dönüşmese de, yüzünden eksik olmayan gülümsemesiyle bir gün podyumun en üst basamağında olacağına şüphem yok. Onu ilk alkışlayan da anne-babası olacak. Hem en çok üzüldüğüm oydu, hem de yeni bir favori bisikletçi kazandım.
Valverde. Nam-ı diğer İskender Yeşilvadi… 36 yaşında çıktığı ilk Giro’sundan podyumla döndü. Yüksek rakımlarda pek iyi değildi belki; ama ilerleyen yaşına rağmen azalmayan patlayıcı gücüyle arayı kapatmasını bildi. Dinlenme gününden sonra bir de etap kazandı üstelik. Yalnız bunu söyleyeceğim hiç aklıma gelmezdi; Movistar ona hiç yardımcı olamadı. Kağıt üzerindeki en büyük yardımcıları Amador ve Visconti kendi yarışlarını koştular. Eh, Rory Sutherland‘le bir yere kadar.
Giro 2016’nın en etkileyici ismi ne Chaves, ne Kruijswik, ne de yarış galibi Nibali’ydi. Hepsinin iyi kötü buralarda olmasını bekliyorduk zaten. Ama Jungels? İyi bir zamana karşıcı, potansiyel bir klasikçi olduğunu bildiğimiz taze Etixx’li, belli ki kariyerini bambaşka bir şekilde sürdürecek. Kilo verip genel klasmancı fiziğine kavuştuğunda neler yapabileceğini düşünüyorum da… Benzer bir hikaye başlangıcına sahip Dumoulin‘den daha fazla genel klasman becerisi taşıdığı açık. Ha, unutmadan; Velogames için ne kadar teşekkür etsem az.
Giacomo Nizzolo
Hayal kırıklıklarımız da oldu elbette. Uran, en büyük avantajı olan zamana karşılarda en büyük darbeyi yedi. Kaza maza da yapmadı, sadece iyi değildi. Sonraki dağ etaplarında fena gözükmeyip yarışı 7. bitirse de, çoğumuz daha yukarıda olmasını bekliyorduk. Pozzovivo ise her yerde kötüydü. Yarışta mıydı; ondan bile emin değilim.
Bir de Zakarin var. Tam olarak hayal kırıklığı demek doğru olur mu, emin değilim. Bitime üç kala abandone olmadan önce podyumun yakınlarında seyrediyordu. Kazayı nasıl yaptığını görmedik; ama bisiklet üzerindeki problemli duruşu bazı ipuçları vermiyor değil. Tabii yarışı bırakmasını fazlaca üzülemedik, zira o sırada sağlığı için endişe duyurduk. Hareket ediyor olmasının mutluluğu ağır bastı.
SPRINT MAYOSU
Lafa girmeden, siz de yüzüme vurmadan, rezil oluşumun itirafıyla başlayayım. “Ön Bakış” yazısında mayo için aday gösterdiğim Viviani, daha 8. etapta evinin yolunu tuttu. Bana güvenip de Velogames kadrosuna alanlar varsa kusuruma bakmasınlar. Arkadaşın Olimpiyat ihtirasını göz ardı etmişim.
Sprint etaplarında 7’de 7 yapan Almanların (3 Greipel, 2 Kittel, 1 Kluge, 1 Arndt) domine ettiği yarışta, kırmızı mayoyu kazanan isim geçen yıl olduğu gibi yine Nizzolo‘ydu. Lakin İtalyan sprinterin galibiyet açlığı devam ediyor. Son gün finişi en önde geçen oydu gerçi; ama Modolo‘yu kenara sıkıştırdığı için galibiyeti elinden alındı. Flecha’nın yayın sonrasında söylediği gibi: Hızlı olmak kadar, adil de olmak gerekiyor.
Mikel Nieve
TIRMANIŞ MAYOSU
Yarışın favorilerinden Landa‘nın kaybı, bir diğer Sky’lı Mikel Nieve‘ye yaradı. Yardım edeceği bir lideri kalmayınca serbestlik kazanan bisikletçi, yarışı bir etap galibiyeti ve son dağlık etapta Cunego‘dan çaldığı mavi mayoyla bitirdi.
Son haftanın neredeyse tamamında aktif olan, yarış öncesi mayo favorim Atapuma ise sıralamada 3. oldu (Genel klasmanda da 9). Kız arkadaşının telkinleri işe yaramış demek ki.
***
İki etap kazanıp fazlasının peşinde koşan Ulissi, üzerinde pembe mayo varken dahi takımı için çalışmayı sürdüren Brambilla, Giro’nun ilk Estonyalı etap galibi Taaramae, tüm dünyaya adını ezberleten Roglic, kaçmalara doyamayan Oss, bir güncük de olsa -üstelik kendi ülkesinde- mavi mayoyu taşıyıp kariyerini onurlandıran Tjallingii… Her birini izlemek ayrı keyifti.
Seneye, 100!
Giro d’Italia 2016’ya Ön Bakış
Giro d’Italia Dinlenme Günü Notları – I
Giro’da ikinci dinlenme günü geldi çattı. Bu sefer “Giro d’Italia 2016 Dinlenme Günü Notları” ile karşınızdayız. İtalya’daki altı etabın üçünde kaçış yapan bisikletçiler zafere ulaşırken, ikisinde sprint finişiyle etap galibi belli oldu. Son etap (9.) ise bireysel zamana karşı (ITT) formatındaydı. 4. etapla birlikte Tom Dumoulin pembe mayosunu Marcel Kittel‘den geri aldı. Etabı kazanan isim ise geçen sene de Giro’da etap kazanan Diego Ulissi oldu. 5. ve 7. etaplar için dümdüz diyemesek de, finişleri 
sprinte uygundu ve André Greipel Giro’da şimdilik 2 etap çıkarmış oldu. Hatırlatmak lâzım ki, bu toplu sprintlerde Marcel Kittel geride kaldığı için katılmadı. Kittel o ufak yokuşları pelotondan kopmadan aşabilse, belki de Alman meslektaşına zafer şansı tanımayacaktı. 6., 8. ve 9. etaplar ise ilklere sahne oldu. 6. etapta Tim Wellens, 8. etapta Gianluca Brambilla ve 9. etapta (ITT) Primož Roglič büyük turlardaki ilk etap zaferlerine imza atmış oldu.
Tim Wellens çok yetenekli bir genç bisikletçi olsa da, atak zamanlamasında 
yaşadığı problemler sebebiyle bir türlü etap zaferi kazanamıyordu ama 2016 Giro onun için bir başlangıç noktası olmuş olabilir. Primož Roglič’i de tur başından beri kayakla atlamadan yol bisikletine geçen bir sporcu olarak duyurmaya devam ediyoruz. Roglič sıçrama yeteneğinin yanı sıra zamana karşı yeteneğiyle de artık gündemimizde. 1. etapta Hollanda’daki zamana karşıda Tom Dumoulin ile neredeyse aynı zamanı yapan Roglič kıl payı farkla ikinci olmuştu. 9. etapta kendini bir kez daha gösteren Sloven bisikletçi elde ettiği ITT zaferiyle ilk büyük turuna ilk zaferine ulaşmış oldu. Brambilla isminden de tekrar söz etmemiz gerekiyor çünkü son iki gün Brambilla pembe mayoyu sırtında taşıdı. Dinlenme gününden sonra 10. etaba da pembe mayoyla genel klasman lideri olarak başlayacak. 8. etapta kaçış grubunun içinden yaptığı akıllıca atak, onun hem etabı kazanmasına, hem de pembe mayoyla kürsüde poz vermesine imkân tanıdı. İkinci ITT etabında da Brambilla’nın çok iyi bir zaman çıkarması ve pembe mayoyu koruması cidden şaşılacak şey. Tabii bu durumun sağlanmasında Ilnur Zakarin‘in basiretsizliğinin de katkısı olduğunu söyleyebiliriz.
Yavaş yavaş genel klasman tarafına geçecek olursak, öncelikle Katusha’nın genç lideri Ilnur Zakarin’den başlayalım. Normal şartlarda Zakarin şu an pembe mayoda olacaktı ama ITT’de önce mekanik problem yaşaması, sonra düşmesi, sonra yanılmıyorsak tekrar mekanik problem ve son 250 metrede tekrar düşmesi onun çok fazla zaman kaybetmesine sebep oldu. Bu kadar badireye rağmen Zakarin, en büyük favori Vincenzo Nibali‘den 1’16” geride. Tabii ki pembe mayo için şansı hâlâ çok zor ama kürsüyü veya ilk beşi zorlamaya devam edebilir. Sürpriz isimlerden devam edecek olursak, herkesin ağzını açık bırakan bir Bob Jungels performansı süregeliyor. Bob Jungels pembe mayonun sadece 1 saniye gerisinde. ITT’de bir iki “tık” daha hızlı sürebilseydi pembe mayo şimdi takım arkadaşı Brambilla’nın değil, kendisinin üzerinde olacaktı. Lüksemburglu Jungels şimdilik yokuşlarda kopmadı ama daha devasa yokuşlara henüz başlamadık. Üç hafta sonraki sıralamasını çok merak ediyoruz. Hatırlatalım, en iyi genç (beyaz mayo) klasmanında da en iyi dereceye sahip. Tom Dumoulin Nibali’den çok az geride bir durumda ama Dumoulin’in bu zamana karşıda fark atıp dağlarda kendine güvence sağlaması tek şansıydı. Onu da kötü kullanmış gibi duruyor. Yokuşlar üst üste geldikçe Dumolin gitgide gerilere doğru düşmesi kaçınılmaz gibi gözüküyor. Domenico Pozzovivo ve Esteban Chaves gibi fiziksel olarak minyatür isimler ise zamana karşılarının çok kötü olmalarının olumsuzluğunu bir kez daha süre hanelerinde görmüş oldular. İkisi de Nibali’den 1 dakikanın üzerinde fark yemiş durumdalar. İkisi de büyük olasılıkla ilk 10’da kendilerine yer bulacaklardır. Alejandro Valverde ve Nibali’nin durumları ise gayet iyi. Birbirleriyle aralarında 2 saniyelik bir fark var. Dağlarda baş başa kıyasıya bir rekabet bizleri bekliyor olacak. Diğer favori Mikel Landa ise hiç de fena bir ITT çıkarmadı ve Nibali’nin 25 saniye gerisinde. Fabian Cancellara‘dan da bahsetmeden geçemeyeceğiz. Cancellara hasta başladığı turda ilk koşulan ITT hayâl kırıklığı yaşamış ve yaşatmıştı. Giro 2016’nın ilk haftasında toparlanma mesajları veren ve savaşacağını belirten Cancellara bir tutam umut serpiştirmiş olsa da ikinci ITT’de de kürsü dışında kalarak 4. oldu. Profesyonel olarak son sezonunu
geçiren usta bisikletçi Fabian Cancellara için işler bir türlü düzelemedi.
ITT’de beklediğini alamayan Cancellara, etap sonrası Giro 2016’yı
bıraktığını açıkladı. Etap zaferlerindeki takımlara baktığımızda ise,
Etixx – Quick-Step ve Lotto-Soudal ön plana çıkıyor. İki takım da üçer
zafer elde ettiler. İkinci dinlenme gününün ardından artık genel klasman
mücadelesi iyice ön planda olacak. Zorlu Giro yokuşları ufak ufak başlıyor!
Hollanda Kralı Willem-Alexander ve Tom Dumoulin (Team Giant – Alpecin)
Giro bu yıl bildiğimiz gibi Hollanda’da başladı. Hollanda’nın coğrafyasından mütevellit, ilk 3 etabımız düzlük etaplardı (birincisi ITT, iki ve üçüncüsü sprint). O yüzden yokuşçuları ve genel klasmancıları şimdilik bir kenara bırakabiliriz. Yarışın açılış etabı olan Apeldoorn bireysel zamana karşısının iki favorisi vardı. Birincisi son sezonunu yaşayan usta bisikletçi Fabian Cancellara, ikincisi ise kendi evinde zafer görmek isteyen Tom Dumoulin. Cancellara’nın yarış öncesi yaşadığı rahatsızlıktan ve yarışın ilk gününe de bu hastalığının verdiği kuvvetsizlikle çıkacağından Giro d’Italia 2016’ya Ön Bakış yazımızda bahsetmiştik. Nitekim bu hastalık da Fabian Cancellara’nın performansına etki etti ve ITT’yi 8. sırada bitirebildi. Günün kazananı Tom Dumoulin’den 14 saniye yavaştı. Cancellara için son sezonu hiç de iyi gitmiyor. Kazalar, hastalıklar… Şansızlık Fabian’ın yakasını bırakmıyor. Gelelim ilk günün kazananı Tom Dumoulin’e. Dumoulin kendi evinde zaten büyük favoriydi. Cancellara’nın hastalığından sonra tek rakibi kendisiydi. Seyircisi önünde baskıyı kaldırıp kaldıramayacağıydı. Bunu da başardı ve pembe mayoyu üzerine geçirdi. 9.8 km’lik zamana karşının genel klasmancılar arasında pek de etki etmesi beklenmiyordu. Öyle de oldu. Hepsi kendi aralarında 30-40 saniye farklarla dizildiler. Yarışta 1 saniye bile çok önemli olsa da, dağlarda oluşabilecek patlamalar çok daha belirleyici olabilir. Genel klasmancılardan en iyi durumdaki isim Vincenzo Nibali. Eski şampiyon, Tom Dumoulin’den bile sadece 19 saniye geride kaldı. Nibali yarıştan önce formsuz gibi gözükse de, Giro’yu çok istediğini daha ilk etaptan belli etti.
Tess von Piekartz ve Marcel Kittel (Etixx – Quick Step)
Marcel Kittel sprintleri kazanarak pembe mayoyu giymek istediğini daha ilk etapta hepimize gösterdi. Bireysel zamana karşı etabını çok iyi bir süreyle geçen Kittel, Tom Dumoulin’den sadece 11 saniye fark yedi. Böylece sonraki iki etaptaki zaferleriyle kazanacağı ikramiye puanları, Kittel’in pembe mayoyu giymesine olanak sağlayacaktı. Kittel ve Etixx – Quick Step’in planları da gerçekleşmiş oldu. Kittel ikinci etapta, yani ilk sprint finişinde takımının da iyi çalışmasıyla (FDJ trenini de kullanarak) rahat bir sprint galibiyetine ulaştı. Bitiş çizgisine metreler kala Marcel Kittel zaferini kutlamaya başlamıştı bile. Üçüncü etapta, yani ikinci sprint etabında da senaryo pek fazla değişmedi. Kittel yine takımının da iyi çalışmasıyla (bu sefer de Trek – Segafredo takımından da faydalanarak) rahat bir zafer elde etti. Kittel üçüncü etapta kutlamalara çok daha önce başladı. Finiş çizgisini geçtiğinde kendisini rahatsız eden kimse yoktu ve Hollanda topraklarını domine etti. Marcel Kittel’in bu etaplarda en büyük yardımcısı ise İtalyan takım arkadaşı Fabio Sabatini oldu. Etixx – Quick Step sezon başından beri bu denli çalışıyor aslında. Klasiklerde de hep önlerde, hep kalabalık, hep aktif oldular ama sonuç alamadılar. Oralarda yaşanan başarısızlıkların, takımın çok başlı (bol liderli) olmasından kaynaklandığını düşünüyorum. Giro’daki sprint treni ise çok daha sağlam. Herkesin rolü keskin ve belirgin. Kittel de ufak bir yardımla herkesi ezip geçebileceğini tüm dünyaya göstermeye devam ediyor. Gerekirse başka trenlerin de vagonlarına atlamaktan çekinmiyor. Bu adam sağlıklı olduğu zaman düz yolda onu durdurabilmek çok güç!
Açılış günü. (Apeldoorn – Hollanda)
Marcel Kittel, genel klasman ve sprint mayosunun sahibi konumunda. Yalnız Tom Dumoulin dışında bir Hollandalı daha kendi topraklarındaki başlangıcı çok iyi değerlendirdi. O da Maarten Tjallingii. Sprint puanlarında ikinci konumda olan Tjallingii, yokuş klasmanında ise lider. Beyaz (25 yaş altı) mayonun sahibi ise şimdilik Tobias Ludvigsson. Ludvigsson bireysel zamana karşıda iyi bir sonuç aldı ve beyaz mayoyu sırtına geçirdi ve İtalya topraklarına kadar götürebildi. Değinmemiz gereken bir isim de, Primož Roglič. Roglič zamana karşıda kendinden beklenilmeyecek bir performans göstererek Tom Dumoulin ile aynı zamanı yaptı ve ikincilikte kaldı. Bu Roglič’in daha ilk büyük turu ve kendisi eski bir kayakla atlamacı. Önümüzde hâlâ birkaç sprint etabı var ama Kittel dışındakilerin şansı nedir onu bilemiyorum. Görünen şu ki; diğerleri başka, Marcel Kittel bambaşka bir düzeyde, sprint atıyor. Son olarak Fabian Cancellara’nın hastalığının bittiğini ve gücüne kavuştuğunu açıkladığını belirtelim. Spartacus’ten ilerideki etaplarda hâlâ bir şeyler görebiliriz. Bir şeye de değinmeden geçmeyelim. Hollanda’daki seyirci muazzamdı. Yine çok özendik. Yine çok kıskandık. Tour of Turkey‘nin en büyük sıkıntısı seyircinin olmaması desek, yanlış olmaz. Yan tarafta Giro’nun açılış etabındaki Apeldoorn – Hollanda seyircisini görünce, ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Olağanüstü temposu, sürpriz finalleri, beklenmedikleri olağan kılmasıyla diğer turların içinde bir dünya kupası ki kimileri için evrenin en büyük spor olayı Tour de France, bu senede bizleri büyülüyor. Peki ilk dinlenme gününde geriye bakarsak tur neden bu kadar büyük? Elbette sprint ağırlıklı etapları geride bıraktık ve bu tur için yeterli değil, dağları beklemek lazım ama 2 efsanenin yıkıldığı, büyük kazaların yaşandığı, sarı mayo belirsizliğinin sürdüğü, aradığımız sprintere dahi ulaşamadığımız bir belirsizlik serüveni ile karşı karşıyayız.
Hatırlamak Gerekirse: Neler Yaşadık?
İlk olarak Rohan Dennis’in (kimileri için sürpriz) zamana karşı performansından başlayalım. Utrecht › Utrecht etabında arkasına seyirci desteğini alan Tom Dumoulin, rüştünü ispatlamış Tony Martin ve Fabian Cancellara gibi isimleri sollayan Avustralyalı’ya, büyük saygı gönderiyoruz. Mesafe açısından çok tatmin edici görünmeyen ITT etabı temposu ve forma aşkıyla gelecek etapların habercisi olması açısından önemliydi. İlk sarı mayomuz vatana millete hayırlı olsun.
Sprint
Değişen ara kapı kurallarıyla birlikte kendimizi hem etap içi hem etap sonu bir yarışın içinde bulduk. Sprintleri Alman hegemonyası olarak yorumlayabiliriz. Andre Greipel’e hayran kalmamak mümkün değil. Her etap sonu en iyi pozisyonu almayı başaran Greipel, iki etap kazandı.
Peter Sagan’ın domestik performansını da göz gönüne alarak yaptığı işi bir kenara atmamak lazım. Gerçekten inanılmazdı. Özellikle tırmanışlardaki performansı ve kazalar yüzünden gergin olan peloton içerisindeki rolü ile ilk 9 etapta akıllarda en çok kalan isimlerden olan Sagan, Yeşil ve Beyaz mayoyu üstünde tutuyor. Peter Sagan hakkında herkesin bir görüşü var ama biz büyük bir klasikçi olması dileğinde bulunalım.
Turun sprinter performansında en büyük hayal kırıklığı, (Fransızları bir kenara bırakırsak) Mark Cavendish. İlk etaplarda özellikle Mark Renshaw kaynaklı bir Cav çöküşü vardı ki, etap sonlarındaki mimiklerden Caps yapılır, ama efsane olmanın ilk şartı, her düştüğünde ayağa kalkmasını bilmek. Son sprinti kazanıp, Tour de France’de etap kazanma onuruna bir kez daha ulaşan Cavendish, Champs-Elysees’nin yolunu tuttu.
Yeşil Mayo
1. SAGAN P. (TCS) 213 puan
2. GREIPEL A. (LTS) 210 puan
3. CAVENDISH M. (EQS) 159 puan
4. DEGENKOLB J. (TGA) 158 puan
Efsanelerin Kaybı
Başlıktan yorumla doğabilecek yanlış anlaşılmayı kırmak isterim. Sarı mayo adaylarımız şimdilik sapasağlam. Yine de Tony Martin ve Fabian Cancellara gibi iki efsaneye ayrı paragraf açmamak haksızlık olurdu. Hollandalıların yeni prensi Tom Dumoulin sonrasında, iki büyük zamana karşıcısını da kaybeden tur, henüz üçüncü etapta (Huy) yaşanan ağır kazayla birlikte Fabian Cancellara’ya (etabın sarı mayosu), 6. etapta ise halen tam olarak kavrayamadığım bir Tony Martin faciasıyla iki efsaneye de veda etti.
Martin’in ben gidersem hepiniz benle gelirsiniz edasıyla tüm favorileri yerle yeksan ettiği olayda, Tony köprücük kemiğini kırmaktan kurtulamadı. Tony Martin gibi Etixx – Quick Step sporcusu Zdenek Stybar’ın etabı kazanması, ardından alınan Cavendish röpörtajı, takım içindeki güler misin ağlar mısın tavrını en net ortaya koyan karelerden biri olsa gerek. Aynı gün içerisinde TDF’de etap kazanıp, önemli bir sporcu kaybediyorsunuz ve üzerine bir de spor antolojisinde yer alacak bir fotoğrafı biz spor severlere sunuyorsunuz. Anlatması zor bir an, yaşamasını tahmin edemiyorum. Etixx – Quick Step gözünden o gün;
Sarı Mayo
Dokuz etapta sekiz farklı etap galibi, beş ayrı sarı mayo sahibi çıkaran turumuzun sarı mayo paragrafında genel klasman liderlerinin ufak değerlendirmesini sunalım.
Liderler
Chris Froome 31h 34’12”
Tejay Van Garderen 0’12”
Alberto Contador 1’03”
Rigoberto Uran 1’18”
Alejandro Valverde 1’50”
Nairo Quintana 1’59”
Vincenzo Nibali 2’22”
Warren Barguil 2’43”
Robert Gesink 2’52”
Bauke Mollema 2’56”
Jean-Christophe Péraud 3’30”
Joaquim Rodriguez 3’52”
İlk sporcumuz Thibaut Pinot; muhteşem Eurosport spikerlerimizden (tüm Fransızlara önerilir; “TDF Türkiye’de izlenir”) aldığımız bilgilere göre, Pinot ciddi bir özgüven problemine sahip. Tur içerisinde sayısız kez yere düştüğünü, sürekli bir isyan halinde olduğunu, şanssız olduğunu ve pek de iyi bir takıma (FDJ) sahip olmadığını belirtelim. Yaşadığı talihsizlikler sonucu Chris Froome karşısında ciddi bir zaman farkı yiyen Pinot’un, liderler tablosunda üst sıralara yetişmesi pek mümkün görünmüyor. Buradan FDJ takımına da ayrı bir parantez açmak isterim. Liderlerini kazalara karşı savunmasız bıraktılar ve kaza sonrası lideri pelotona yetiştirme konusunda da oldukça başarısızlardı.
Chris Froome benim gözümde en güçlü favori. Keza hiçbir etapta zayıflık belirtisi göstermeyen Froome, en iyi domestik kadroya da sahip gibi gözüküyor. Vincenzo Nibali’nin ise yarattığı bir çok soru işareti bulunuyor. Şu an sarı mayo sahibi Froome’un 2’22” arkasında kalan Nibali, genel klasmanda büyük bir yara aldı.
Alberto Contador’un Giro yorgunluğu ile geldiği Tour de France’de, konumu şimdilik sağlam gibi. Tejay Van Garderen ve Nairo Quintana’yla sarı mayodan çokta uzaklaşmayan Contador’un, dağlardaki performansı merak konusu.
Sarı Mayo yarışı sürerken hava koşulları, etap koşulları, tırmanış performansları herkesin aklında. Peki bizim aklımızda neler var?
Aklımıza Takılanlar
– Joaquim Rodriguez ve Rigoberto Uran, Polka-Dot (dağların kralı) mayo ve genel klasman şansları nedir? İlk 5 içerisinde yer alırlarsa şaşırır mıyız ?
– Pinot hiç değilse bir TDF etabı kazanabilir mi?
– Contador dağlarda Froome’un temposuna ayak uydurabilecek mi?
– Takım arkadaşları olan Quintana ve Valverde arasında liderlik mücadelesi yaşanacak mı?
– Quintana sürpriz bir atakla sarı mayoyu giyer mi?
– Nibali zaman farkını kapatır mı?
Yazar: Sercan Saka @sercansaka
